Część 21.

Leżałem na biurku przytulając się do średniej wielkości maskotki w kształcie Nyan Cat , No co ? Od siostry dostałem... miałem wyrzucić ? Kocham tą maskotkę... Jeszcze bardziej się do niej wtuliłem , znowu z oczu popłynęły mi łzy.

- CHESTER ! - Wykrzyczałem a po policzkach spłynęły mi łzy. Chłopak stanął. Ruszyłem w jego stronę, po czym zatrzymałem się z 6 metrów od niego. - To prawda ? - Odwrócił się do mnie. Jego oczy nie wyrażały żadnych emocji. Staliśmy tak chwilę. - Tak... - odpowiedział . - Dlaczego... 

Ktoś złapał mnie za ramie , tak .. wiem kto... - Zostaw mnie w spokoju Rob... - Powiedziałem z zachrypniętym od płaczu głosem. Chłopak przysunął sobie krzesło i usiadł obok mnie. -  Znasz prawdę i już mnie nie lubisz ? - jego głos był bez nuty emocji, nie tak jak zawsze.  - Nie Rob...  - podniosłem się i spojrzałem na niego z pod ledwo otwierających się powiek.  Nie spałem całą noc... - Ja tylko... nie mogę uwierzyć, że Chester jest teraz z Charllie ... To była przyjaciółka mojej siostry...  Jak Chaz po tak długim czasie mógł mnie zostawić... - schowałem twarz w dłonie , ciemnooki przyjaciel przyciągnął mnie do siebie i przytulił. - Nie płacz Mikey... nie zniosę widoku ciebie w takim stanie.  Chcesz gdzieś wyskoczyć ? Na pizze ? - spojrzałem na niego , i "Mikeowo" się uśmiechnąłem. - Ok, przyda mi się , jakaś rozrywka po rozstaniu. 



Weszliśmy do domu, Rob potruchtał w butach do kanapy i padł na nią momentalnie zasypiając. Zaśmiałem się i odwiesiłem swoją kurtkę. - Mike ? - Odwróciłem się i ujrzałem siedzącego na schodach Brada. - Cześć Brad, jak tam wasza ,mała Anzy ? 
 - W porządku... tylko chciałem o czymś innym w tobą pogadać. - Podszedłem i usiadłem obok niego. - Chester powiedział tej Charlie że nie jesteście już para.. - Odwróciłem wzrok na złożone ręce oparte o kolana. Dalej nie mogę uwierzyć w to co się dzieję, powinienem iść spać, jestem pijany... - Piłeś ? - Zapytał przyjaciel. - Tak... - Odpowiedziałem nie podnosząc na niego wzroku. - Mike ..Jesteś niepijący ! Jesteś Kierowcą !  Nie możesz się staczać przez rozstanie z Chesterem.  Są gorsze rzeczy na świecie.
- Powiedział koleś, który ma szczęśliwą rodzinę. -  Brad wbił we mnie wzrok, nie wiem jakie emocje przedstawiał, urazę, złość , smutek ? - Nie zmieniaj tematu stary. - Zasłoniłem twarz dłońmi z trudem wstrzymując łzy. - Ja go kocham.. Nie mogę bez niego żyć.  - Poczułem jego dłoń na ramieniu. -  Dasz sobie rade,  wierzę w ciebie. 


siedzę nadal na tych pieprzonych schodach, w tym pieprzonym domu.
tak ja, popierdolony Shinoda. 
Siedzę jak jakaś ciota i rozpaczam nad tym że chłopak życia mnie zostawił. 
Poczułem czyjąś obecność , odsłoniłem twarz.
Na schodzie, przed moimi nogami klękał Rob patrząc na mnie ze zmartwieniem. 
- Wszystko ok... - odpowiedziałem , po czym wstałem wycierając łzy w rękaw.  - Nie prawda..  - Zszedłem ze schodów, a on zaraz za mną. - Właśnie że tak...  już minął miesiąc, przez siedzenie przez tyle czasu w domu zdążyłem... - te słowa ścisnęły mi gardło - .. przywyknąć że już nie jesteśmy razem.  - Chłopak patrzał mi głęboko w oczy. - To dlaczego masz łzy w oczach ? - Powiedział , wyjmując z kieszeni chusteczkę i podając mi ją. Otarłem łzy i też spojrzałem mu w oczy. - Tęsknie za nim...  - Baourdon podszedł, i przytulił mnie. - Wiem Mike, wiem...  - wiem że chcę mnie pocałować. Bardzo się stara.. przychodził do mnie dzień w dzień po moim rozstaniu z Chazem, siedział  obok na łóżku i coś opowiadał, albo czytał mi jakieś książki , i mimo że nic nie mówiłem, to słuchałem, cieszyłem się z jego obecności. Raz kozie śmierć. Tak się mu odwdzięczę za wszystko. 
Położyłem dłonie na jego karku i złożyłem namiętny pocałunek.  Chłopak mimo dezorientacji wydawał się zadowolony, nie dziwię się mu. 
Po chwili odsunęliśmy się od siebie, patrząc sobie nawzajem w oczy. Rob miał taki uśmiech , że można go wręcz nazwać " Mike'owym uśmiechem " Mało kto się tak uśmiecha, szczerze to sądziłem że z siostrą jesteśmy jedyni, ale przede mną stoi dowód że nie miałem racji. -  Woah... to było.... woah.... - zaśmiałem się.


- Mike ! Muszę ci coś powiedzieć ! Gdzie jesteś ?!
- W kuchni... - Do kuchni szybkim tempem weszła moja kochana siostrzyczka. - Jak się czujesz ? 
- Dobrze, dziękuję, ale nie o to chodzi.  Rozmawiałam z Charllie...
- Dajcie mi już spokój...
- No ale słuchaj ! - powiedziała stając centralnie przede mną. - Ona nie jest z Chester'em.  Rozmawiałam z nią. Ona mu wygarnęła że jak mógł zostawić miłość życia, dla przyjaciółki ze szkoły, zerwali kontakt. Chaz w prawdzie chodzi na zajęcia, ale siedzi ciągle sam , zamyślony... - Poczułem dziwne ukucie w sercu, niby dobrze mu tak... ale... ja chcę aby był szczęśliwy...  tylko... że ja chyba coś czuję do Rob'a.  KURWA. Czyli że zakochałem się w Rob'ie i nadal kocham Chester'a ?! Noto kurna cudownie !  Muszę pogadać z Chesterem. 


5 minut później byłem już pod jego mieszkaniem. 
Otworzyłem cichutko drzwi, nadal oboje mamy klucze do swoich mieszkań nawzajem. 
Rozejrzałem się po jego domu, w którym było kiedyś tak kolorowo, a teraz to tylko ponure mieszkanie. 
Otworzyłem drzwi na których oprócz mojej karteczki, wisi jeszcze jedna, różowa , z serduszkiem. " To do zobaczenia wieczorem ; ** C. Lord. "  ignorując to, wszedłem do sypialni, Chaz śpi na ziemi opierając się głową o łóżko ze słuchawkami na uszach. Na półeczce obok zobaczyłem paczkę tabletek. Zrobiło mi się gorąco.

A ty Mike... Jak ty byś chciał umrzeć ? - Zapytał chłopak trzymając mnie za rękę i patrząc w gwiazdy. 
- Nie wiem... czemu o to pytasz ? - Nie odwrócił wzroku w moją stronę. - Ja chciałbym umrzeć z muzyką, ona to moje życie, chciałbym umrzeć na koncercie, albo jako fan, albo jako idol, chciałbym umrzeć ze słuchawkami na uszach... 

Podbiegłem do półeczki, i kamień spadł mi z serca, jak okazało się że to tylko leki na ból głowy. 
Uklęknąłem przy nim. Jak się stęskniłem, a nie mogę rzucić się mu na szyję, pocałować, a nawet przytulić... pogłaskałem go po policzku. Chłopak otworzył oczy i spojrzał na mnie nieprzytomnie ściągając słuchawki. - Boże.. Michael ! - Chaz rzucił mi się na szyję wtulając się w nią. - MIKE ! PRZEPRASZAM ! KOCHAM CIĘ ! WRÓĆ DO MNIE, PROSZĘ ! PRZEPRASZAM MIKE...ona liczyła na to że będzie moją kochanką, by mieć szpan u koleżanek " Jestem dziewczyną Chestera Benningtona " a tak naprawdę ma chłopaka. - chłopak krzyczał rozpaczliwie, a ja nie widziałem nawet co zrobić.. co powiedzieć by go uspokoić, kocham go... ale w moim życiu pojawił się ktoś drugi. Nie wiem czy chcę do niego wracać, a co jeśli znowu " się zakocha" znowu mnie zrani, i znowu nie będę potrafił się pozbierać po tym rozstaniu, nie ufam mu.... ale nadal go kocham...  eh... co ja mam zrobić ?